موضوع: رفتارهایی که خنجر به قلب کودکان میزند . . .

گاهي فكر ميكنيم با رفتار و كلام غيرمحبت آميز بهترين كار را در قبال فرزندان انجام ميدهيم، اما نه تنها آنها را مي رنجانيم، بلكه به نوعي اعتماد به نفس و عزت نفس آنها را نيز در هم مي شكنيم. در اين ميان تاثير كلام و گفتار به مراتب بيش از عملكرد ما تاثيرگذار است.

یه مسابقه:
به نظرتون تو عکس بالایی یارو میخواسته بزنه تو گوش دختره یا دست نوازش رو سرش بکشه؟!
زود ، تند ، سریع جواب بدید؟!

8 رفتاری که خنجر به قلب فرزندان می زند
گاهي فكر مي كنيم با رفتار و كلام غيرمحبت آميز بهترين كار را در قبال فرزندان انجام مي دهيم، اما نه تنها آنها را مي رنجانيم، بلكه به نوعي اعتماد به نفس و عزت نفس آنها را نيز در هم مي شكنيم. در اين ميان تاثير كلام و گفتار به مراتب بيش از عملكرد ما تاثيرگذار است.
والدين همواره حامي و پشتيبان فرزندان هستند و در بسياري از موارد خود را سپر بلاي فرزندانشان مي كنند؛ اما همه ما مي دانيم گاهي زخم هايي كه به دل مي نشيند از زخم خنجر نيز كاري تر است و براي يك عمر بر دل و جان باقي مي ماند.
در اين نوشتار تصميم داريم شما والدين عزيز را از رفتارها و گفتاري كه در بيشتر موارد بدون آگاهي كافي مورد استفاده قرار مي گيرد، اما تاثيرات منفي بر روح و قلب فرزندان مي گذارد، آگاه كنيم. گاهي فكر مي كنيم با رفتار و كلام غيرمحبت آميز بهترين كار را در قبال فرزندان انجام مي دهيم، اما نه تنها آنها را مي رنجانيم، بلكه به نوعي اعتماد به نفس و عزت نفس آنها را نيز در هم مي شكنيم. در اين ميان تاثير كلام و گفتار به مراتب بيش از عملكرد ما تاثيرگذار است. پس به موارد زير دقت كنيد تا ناخودآگاه فرزندان را درهم نشكنيد:
شيوه صدا زدن
پسر بد، احمق، ديوانه.
اينها همگي بسيار مضر هستند. بايد بدانيد والدين براي فرزندان بويژه در دوران كودكي شان مانند الگوهاي مقدس هستند. پس اگر با اسامي نامناسب فرزندان را مورد خطاب قرار دهيد آنها باور مي كنند كه به نوعي همان هستند كه شما مي گوييد.
گفتني است اسامي نامناسب به نوعي شخصيت فرزندان را مورد حمله قرار مي دهند. درست است كه براي مبارزه با نوعي از رفتارهاي او به كار برده ميشود، اما هويت وي را در هم مي شكند.
وقتي به فرزندتان مي گوييد احمق يا بي استعداد از جزيي ترين عواقب چنين كلماتي اين است كه او از شركت در بازي ها يا تفريحات و حتي ورزش هاي گروهي خودداري مي كند، زيرا احساس مي كند استحقاق بازي را به دليل فقدان استعداد ندارد. سعي مي كند از بودن در جمع بپرهيزد تا شايد ديگران پي به بي ارزشي او نبرند.

عدم پذيرش
كاش هرگز متولد نشده بودي، هيچ كس تو را دوست ندارد و...
عدم پذيرش يعني شما از بودن با فرزندتان احساس ناراحتي مي كنيد و تمايل داريد او را تنها بگذاريد. در مورد كودكان وقتي كسي كه او را به اين دنيا آورده از بودنش ناراحت است، يعني واقعا دوست داشتني نيست و خودش هم ممكن است بخواهد از دنياي شما بيرون رود. از آنجا كه حس مي كند ديگران نيز او را نمي خواهند نمي تواند به جاي ديگري برود و ممكن است آرزو كند كاش واقعا به دنيا نيامده بود. از عواقب اين احساس، انزوا و افسردگي و عدم لذت از زندگي است.
فرزندان تمايل دارند بدون قيد و شرط توسط والدين مورد علاقه و محبت باشند.
اينكه هيچ كس آنها را دوست نداشته باشد، اما والدين به آنها عشق بورزند برايشان كافي است ولي نقطه مقابل آن را نمي توانند تحمل كنند.
به جاي چنين برخوردهايي بهتر است به او بگوييد چقدر دوستش داريد، اما انتظار رفتارهاي بد را از چنين موجودي دوست داشتني نداريد.

منفي بافي
تو هيچ چيز نمي شوي، يك روزي شكست مي خوري و...
همه افراد گاهي در اوج هستند و گاهي نيستند. آنچه ما به عنوان والدين به فرزندان مي گوييم موجب ايجاد يك باور ذهني در آنها مي شود. اين باور آنقدر مرور مي شود كه روزي به حقيقت مي پيوندد.
شايد برايتان عجيب باشد، اما در يك تحقيق مشخص شد بيش از 80 درصد از زندانيان جوان افرادي بوده اند كه مادر يا پدرشان در كودكي آنها را بي خاصيت و مايه ننگ و سرشكستگي خود ناميده بودند. در عوض بهتر است بگوييد رفتار بد آنها چه عواقبي دارد و مي تواند براي خودشان و ديگران موجب بروز مشكل و ناراحتي شود.

ايجاد احساس گناه
تو مرا پير كردي، من به خاطر تو اين زندگي جهنمي را تحمل مي كنم و...
اينها همگي مواردي هستند كه موجب ايجاد حس گناه در فرزندان مي شوند. در بسياري از موارد طلاق، والدين به گونه اي رفتار مي كنند كه فرزندان حس مي كنند اگر وجود نداشتند، شايد كار والدين به جدايي نمي كشيد.
اينها احساس هاي خطرناكي هستند كه سرزنش و انتقاد مداوم از خود و سرخوردگي را در پي دارند. البته فرزندان بايد بياموزند كه بايد در قبال رفتارهايشان، مسووليت پذير باشند و عواقب بد يا خوب رفتارهايشان را بپذيرند؛ اما اين كه مشكل اعضاي ديگر خانواده به دليل وجود يا رفتار آنهاست، درست نيست.
پس بهتر است حتي در مواردي كه از دست رفتارهايش عصباني مي شويد، به او بگوييد كنترل خود را از دست داديد و از اين بابت متاسفيد يا اين كه امروز خيلي خسته ايد و سعي مي كنيد در موقعيت مناسب تري با او در مورد مسائل صحبت كنيد.

كمال گرايي
چرا تو هميشه دوم مي شوي؟ نمره 17 گرفتي؟ چرا نتوانستي 20 بگيري؟ و...
كودك وقتي احساس تهديد كند؛ يعني از آينده مي ترسد و ترس بزرگ*ترين مانع در راه شكوفايي استعداد و شخصيت اوست و او آسيب پذير خواهد شداينكه مرتب درصدد باشيد فرزندتان را به جلو و به سوي اهداف خاص هل دهيد تا به عقيده خودتان بهتر شود، كمكي به او نمي كند.
در مقابل، پيامي كه به او مي دهيد اين است كه «تو به اندازه كافي خوب نيستي و ما تو را قبول نداريم.» وقتي او فكر كند مورد پذيرش نيست، نمي تواند خودش را دوست داشته باشد و احساس كمبود مي كند. بدين ترتيب اعتماد به نفس او كاهش مي يابد و حتي نمي تواند از استعدادها و امكاناتي كه دارد، به اندازه كافي استفاده كند.

مقايسه
چرا نمي تواني مثل خواهرت باشي؟
وقتي من همسن تو بودم، نمراتم بهتر از تو بود و... در مقايسه شما به فرزندتان مي گوييد كه تو كمتر از ديگران هستي. به اين ترتيب او احساس خودكوچك بيني و تحقير مي كند. ممكن است اوايل يا در ظاهر به طور موقتي بيشتر تلاش كند تا رضايت شما را به دست بياورد؛ اما درواقع نسبت به ديگران، احساس بدبيني، نفرت و كينه پيدا مي كند.
اين موضوع در ميان چند فرزند در يك خانواده بسيار جدي است و موجب حس كينه در ميان خواهر و برادران مي شود.
در چنين مواردي مي توانيد به او بگوييد كه «سال گذشته عملكرد بهتري داشتي» و اين بدان معني است كه هنوز هم ميتواني بهتر از اين عمل كني.

بچه ها از سه سالگی لحن منطقی را می فهمند

یك روانشناس كودك ضمن تاكید بر این كه والدین مانند یك كودك به بازی نگاه كنند، توصیه كرد: می*توان لحن كودكانه را در حین بازی با كودك به كار گرفت اما باید توجه داشت بچه*ها از سه یا چهار سالگی لحن منطقی را می*فهمند.

ایشان ضمن تاكید بر این كه لازم است والدین نیز از بازی با كودكان لذت ببرند تا بتوانند این احساس خوشایند را به كودكشان نیز منتقل كنند، گفت: در وهله اول درخواست بازی باید از سوی كودك مطرح شود و والدین نباید پیشنهاد بازی به كودك را بدهند چرا كه بازی كردن نیاز كودك است و نه والدین.

وی در ادامه توصیه كرد: والدین انجام بازی*های تكراری را باید كنترل و محدود كرده و برای بازی*های تكراری جایگزین*های مناسب انتخاب كنند.

این روانشناس كودك، با بیان این كه پدر و مادر هر روز، یك بازه زمانی مشخص را برای به بطالت گذراندن با كودك اختصاص دهند، اظهار كرد: والدین به یاد داشته باشند قرار نیست از این بازه زمانی، بهره*برداری ویژه*ای كنند. اگر انجام این كار برای پدر و مادرها سخت است بهتر است زمان* كوتاه*تری مثلا 10 دقیقه را اختصاص داده و به تدریج آن را افزایش دهند.

ایشان افزود:* والدین سعی كنند ذهن خود را به بازی كه انجام می*دهند متمركز و در زمان «حال» زندگی كنند.

بسیاری از والدین در حین بازی با كودك دچار اضطراب می*شوند چرا كه به جای توجه به كودك و بازی كه انجام می*دهند، به فكر انجام برنامه*های عقب افتاده و دل مشغولی*های خود هستند.

بچه ها از سه سالگی لحن منطقی را می*فهمند، لازم نیست لحن كودكانه به كار ببرید

وی همچنین ضمن تاكید بر این كه والدین مانند یك كودك به بازی نگاه كنند، توصیه كرد: می*توان لحن كودكانه را در حین بازی با كودك به كار گرفت اما باید توجه داشت بچه*ها از سه یا چهارسالگی لحن منطقی را می*فهمند.

این روانشناس كودك اضافه كرد: بازی را یك وسیله سرگرم كننده در نظر بگیرید و به فرآیند بازی توجه كنید و نه نتیجه بازی. بنا نیست انتهای بازی چیزی عاید دو طرف بازی بشود.

خدابخشی ضمن بیان این كه بازی را تا جایی كه لذت بخش است ادامه بدهید و نه تا زمان رسیدن به انتهای بازی، اظهار كرد: به عنوان مثال جورچین را تا زمانی كه از انجام آن لذت می برید ادامه بدهید و پس از آن رهایش كنید.

از انجام بازی*های كثیفی چون گل بازی امتناع نكنید. وی افزود: از انجام بازی*های كثیف چون گل بازی،* نقاشی كردن با دست، دویدن زیر باران، آب بازی و مانند آن اجتناب نكنید چرا كه كودك از انجام این بازی*ها لذت می*برد و مایل است شما در این لذت با او سهیم شوید.

ببخشید یه کم بی ربط بود ولی جای دیگه ای براش پیدا نکردم

سرزنش و تحقير

من به اينكه تو عقل داري، شك مي كنم. بايد از خودت خجالت بكشي، خدا لعنتت كند و...
در مقابله با چنين گفتاري معمولا فرزندان سعي مي كنند حالت دفاعي به خود بگيرند؛ اما درواقع از درون مي شكنند. شما با اين كار موجب تخليه منفي قدرت، توان و انرژي روحي و جسمي آنها مي شويد.او تصور مي كند كه توان انجام هيچ كاري را به طور صحيح ندارد و در بسياري از موارد نيز واقعا همين طور مي شود و كم كم از نظر فكري و روحي ضعيف مي شود و حتي نمي تواند با همسن و سالان خود بخوبي ارتباط برقرار كند.

تهديد كردن

اگر حرفم را گوش ندهي، همين جا رهايت مي كنم و مي روم. اگر دوباره اين كار را بكني، تو را از خانه بيرون مي اندازم و...
درواقع تهديد به معني بزرگ جلوه دادن ناراحتي شما از موضوعي است. شما نخستين تاثيري كه بر فرزندتان مي گذاريد، ترور شخصيت اوست. وقتي احساس تهديد كند؛ يعني از آينده مي ترسد و ترس بزرگ ترين مانع در راه شكوفايي استعداد و شخصيت اوست. او آسيب پذير خواهد شد و به قدري ضعيف مي شود كه از هر چيز و هر كسي مي ترسد و با هر مشكلي به گريه مي افتد.
وقتي احساس كند شما كه به عنوان والدين مورد اعتمادترين افراد زندگي اش هستيد، ميخواهيد او را رها كنيد يا به او صدمه بزنيد، چگونه خواهد توانست به خودش و ديگران اعتماد كند و در آينده از زندگي با روابط سالم لذت ببرد؟
به همين دليل در چنين مواقعي كه بشدت از دست او عصباني مي شويد، به جاي اين تهديدها به او بگوييد بهتر است به اتاقش برود و چند دقيقه اي در تنهايي با خود به كارهايش فكر كند. مطمئن باشيد با رعايت موارد بالا بهتر نتيجه مي گيريد و هم احساس احترام و صميميت بيشتري در خانواده و ميان شما و فرزندانتان ايجاد مي شود و هم اينكه رفتارهاي فرزندان از حالت لجبازي و فرسايشي خارج مي شود و انعطاف بيشتري از خود نشان مي دهند.

و اما در ادامه کارهایی که نباید انجام داد باید این کارها ذیل را انجام داد تا فرزندانی موفق و صالح داشته باشیم..........


كودك شاد داشته باشید
با تشویق كودك، به او می*آموزید كه بیشتر اوقات، خود را در بالاترین حد شاد زیستن قرار دهد. در این قسمت ده راز پرورش كودكی شاد ارائه می*شود.

. به كودكتان عشق بورزید
اولین راز پرورش كودكی شاد تمجید از اوست. وقتی كودكان بزرگ می*شوند، دانستن اینكه علایق، عقاید، خصوصیات و استعدادهایشان باارزش تلقی می*شود، پایه*گذار شادی سال*های بعدی زندگیشان خواهد بود. البته پذیرش كودك به معنای چشم*پوشی همیشگی از خطاهایش نیست. یاد بگیرید كه عملكرد كودك را نقد كنید نه شخصیت او را. همچنین، آنچه را كه از كودك می*خواهید به او بگویید نه آنچه را كه نمی*خواهید

افكار مثبت القا كنید
وقتی كودك شما بداند كه به او اطمینان دارید و باورش كرده*اید، احساس می*كند كه دست یافتن به همه* چیز برایش امكان*پذیر است. افكار كودك نسبت به خود بیشترین اهمیت را دارد. بنابراین والدین باید افكار مثبت به كودك خود القا كنند

مقررات منصفانه وضع كنید
كودكان كم *سن* و سال با احساس امنیت شاد می*شوند. فرض كنید كه در بالای آبشار مرتفعی ایستاده*اید، در صورتی از ایستادن در آنجا لذت خواهید برد كه حفاظی در برابرتان باشد، در غیر این صورت، دچار اضطراب خواهید شد. كودكان هم این*گونه* هستند. وقتی كه چارچوب محكمی برای رفتارهایشان وجود داشته باشد، آنها پیشرفت می*كنند

ابعاد مثبت را برجسته كنید

به كودك خود بفهمانید كه هیچ مشكلی وجود ندارد كه به اتفاق هم نتوانید آن را حل كنید. همچنین به او بیاموزید كه خوش*بین باشد. اگر اتفاق بدی افتاد، با صدای بلند فكر كنید و بگذارید او افكار شما را بشنود: وای، نه... باورم نمی*شود كه این اتفاق افتاده، اما درستش می*كنم، چیز مهمی نیست.

حلقه شادی كودكتان را كامل كنید

به كودكتان كمك كنید ارتباطات دوستانه*اش را حفظ كند و گسترش دهد. داشتن ارتباطات قوی و مهارت برقراری آن از شروط اصلی شاد زیستن در آینده است

كودكتان آینه شماست هر رفتاری كه انجام دهید او با الگو گیری از شما همان عمل را تكرار خواهد كرد پس اگر می خواهید كودكتان صدایش رابلند نكند خودتان نیز در عمل صدایتان را در حد معقول نگه دارید.

پدر و مادر:

فرزند:

احساس دست داده از رفتار او به خودتان را صادقانه به او نشان بدهید مثلا اگر با كاری ناراحتتان كرد این ناراحتی را پنهان نكنید بلكه به او نشان دهید كه ناراحت شده اید.


پدر یا مادر:
فرزند:

فرزندتان را تشویق كنید،برای مثال اگر فرزند شما تكالیف خود را كه قبلا به موقع انجام نمی داد اكنون درست و به موقع انجام داده به او بگوئید من از داشتن فرزندی مثل تو كه تكالیفش را به وقت انجام میدهد افتخار می كنم.


پدر و مادر:
فرزند:

به آسانی جلوی كودكتان زانو زده و مقابل او بنشینید بگذارید به واسطه حرفایتان توجه او به شما جلب شود نه اینكه به زور او را وادار به این امر كنید.این عمل یكی از مثبت ترین راههای ارتباطی با كودك است.


پدر و مادر:

فرزند:

به سخنان او گوش دهید ،نقش یك شنونده خوب را برایش ایفا كنید با گفتن كلماتی همچون من دركت می كنم به او آرامش را هدیه بدهید.


پدر و مادر:

فرزند:

.

بسیار بسیار مبحث خوبیه

به نظر من تحقیر کردن کودکان یا به رو اوردن کارهای ناشایست گذشتش قلبشو خیلی میشکنه

فرزند دوم بعد از چند سال ؟!؟

در گذشته والدین به تفاوت سنی بچه ها ،اهمیتی نمی دادند.مثلا ممکن بود بین دو بچه حتی 10 سال اختلاف سنی وجودداشت. ولی امروزه این فاصله سنی بسیار پر اهمیت تلقی می شود .

بعضی والدین احساس می کنند که کودکان آن ها به علت فاصله سنی کم یا زیاد، توافق و همکاری لازم را با یکدیگر ندارند و به خوبی با هم کنار نمی آیند. نظر این والدین درباره فرزندانشان ممکن است درست باشد ؛ اما یک قاعده کلی و توافق عمومی درباره فاصله سنی مناسب وجود ندارد. روابط خانوادگی تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می گیرد و در مقایسه با دیگر عوامل، سن بین دو فرزند ممکن است تاثیر مهمی نداشته باشد. برای فاصله های سنی مختلف می توان امتیازها و نارسایی هایی را برشمرد. اطلاعاتی که در ادامه ذکر می شود راهنمای خوبی درباره فاصله سنی کودکان خواهد بود.



ادامه مطلب

اشتباهات بزرگ والدین و تاثیر مخرب آن در آینده کودکان



وقتی رفتار زشتی از فرزندتان سر می زند بی هیچ شك اولین سوالی كه برایتان مطرح می شود این است كه فرزندم این را از كجا یاد گرفته است؟





غافل از آن كه كودكان لوح های سفیدی هستند در دستان ما والدین و این ما هستیم كه با رفتار و تربیت خود شخصیت آنها را شكل می دهیم، از این رو در برخورد با ناهنجاری های رفتاری كودكان اولین سوال باید این باشد كه كجای رفتار ما اشتباه بوده كه كودكمان از آن الگوبرداری كرده است؟

ادامه مطلب

از آداب عشق
اون روز در حین راه رفتن در پیاده​رو بطور ناخودآگاه با خانمی برخورد کردم.
برگشتم و گفتم: اوه! معذرت می​خوام! ...او هم گفت: ... اوه! ببخشید، دقت نکردم...
به همین صورت ما (من و آن غریبه!) بدنبال برخوردی مؤدبانه خداحافظی كرده و به راهمون ادامه دادیم.
مدتی بعد، یک شب که توی آشپزخونه مشغول آماده کردن غذا بودم، دخترم خیلی آروم كنارم ایستاده بود.
همین كه برگشتم تا چیزی بردارم، به او خوردم به حدی که تقریباً نزدیک بود که او به زمین بیافتد...
با عصبانیت گفتم: "اَه! از سر راه برو كنار دیگه! چرا اینجا وایسادی؟"
قلب کوچیکش شکست و رفت.
شب در بستر خواب صدایی رو شنیدم که می​گفت: در برخورد با مردم آداب معاشرت رو حفظ می​کنی اما با فرزندی که دوستش می​داری چنین رفتاری داری؟
به آشپزخونه برو و خوب اطرافت رو نگاه كن. نزدیك در، چند شاخه گل پیدا می​كنی. اونها گلهایی هستند كه دخترت خودش برات چیده و آورده بود.
و در آن لحظه​ی برخورد آروم ایستاده بود تا بتونه غافلگیرت كنه! ولی ... توهرگز اشكهایی كه چشمهای كوچیكش رو پر كرده بود، ندیدی...
در این لحظه به شدت شرمگین شده و طاقت نیاوردم. اشكهام سرازیر شد و نزدیک بود که بغضم بترکد...
آروم رفتم و كنار تختش زانو زدم، ... بیدار شو دختر ناز من، بیدار شو! اینها رو تو برای من چیدی؟
او خندید و گفت: اونها رو كنار درخت پیدا کردم، برشون داشتم، چون مثل تو خوشگلن! می دونستم دوستشون داری، مخصوصاً آبیه رو...
گفتم، دخترم واقعاً از رفتار امروزم متأسفم! نباید اونطور سرت داد می​کشیدم!
گفت: اشکالی نداره، من به هر حال دوستت دارم، مامان!
آیا تا به حال فکر کردیم که اگر همین فردا بمیریم، به راحتی توی شرکت یا توی دفتر کارمون، ظرف یک روز برای ما جانشین پیدا می​کنند؟
اما خانواده​ی ما همیشه فقدان ما رو احساس خواهد کرد! با این وجود ما خودمون رو تنها وقف كار می كنیم، نه خانواده! چه سرمایه گذاری غیرعاقلانه​ای!

تنبیه کودک، درست یا غلط؟

---

پدر و مادرهای امروزی، کمتر به تنبیه بدنی اعتقاد دارند و بیشتر سعی می کنند تا از روش های جایگزین استفاده کنند. در حالیکه والدین نسل های قبلی، از انواع روش های تنبیه و حتی تنبیه بدنی، در امور تربیتی خود، زیاد استفاده می کردند و حتی برخی از آنان معتقدند که دلیل لوس بودن بچه های امروز این است که والدین، از تنبیه استفاده نمی کنند. به راستی تنبیه خوب است یا بد و اصلا باید به چه صورتی باشد؟

---

افراد بسیاری به این موضوع باور دارند که سخت گیری کردن و تنبیه کودکان، روشی موثر در تربیت است. البته باید اذعان کرد که تنبیه روشی اثر گذار است که موجب توقف بدرفتاری و کارهای غلط در بچه ها می شود. اما نتیجه بلند مدت این کار چیست؟ بسیاری از ما والدین و مربیان، فریب روش های زودگذر را می خوریم. وقتی نتیجه بلند مدت یک عمل، منفی استباید مراقب آن چیزهایی باشیم که اثرگذار هستند.اما نتایج بلند مدت تنبیه این است که بچه ها معمولا یک یا هر چهار "ت" تنبیه را در اختیار می گیرند:چهار "ت" برای تنبیه

1. تنفر: "این غیرمنصفانه است.من نمی توانم به بزرگسالان اعتماد کنم."
2.تلافی:"الان آنها برنده شدند، ولی دفعه ی بعد من تلافی می کنم."
3.تمرد:"من دقیقا برعکس عمل می کنم تا ثابت کنم که مجبور نیستم به شیوه ی آنها رفتار کنم.
"4.تسلیم: که ممکن است به دو شکل اتفاق بیفتد:
الف)به شکل موذیانه:"دفعه ی بعد باید بیشتر مراقب باشم تا گیر نیفتم."
ب) به شکل عزت نفس کاهش یافته: "من آدم خوبی نیستم." ⁽¹⁾
معمولا تنبیه شدن برای بچه ها، پندارهایی ایجاد می کند که به صورت ناخودآگاه هستند. این مساله بر رفتارهای آینده آنها تاثر گذار خواهد بود. به همین دلیل لازم است که بزرگسالان از تاثیرات بلند مدت اعمالشان آگاه باشند و به نتایج کوتاه مدت تنبیه توجه کنند.

ادامه مطلب