موضوع: ذکر نیزه

زيد بن أرقم روايت كرده است كه من در آن روزي كه سرهاي شهداء كربلا را در ميان كوچه‎هاي كوفه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎كردند، در ميان يك غرفه‎اي نشسته بودم كه سر بريدة امام حسين ـ عليه السّلام ـ را كه بر فراز يك نيزه جا داشت از برابرم گذشت و در آن هنگام شنيدم كه سر امام حسين آيه‎اي از سورة كهف را تلاوت مي‎فرمود:

«أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً»كهف/9

"آیا چنان گمان می‏کنی که آنچه بر اصحاب کهف و رقیم از آیات ما گذشت شگفت‏انگیز بود؟"

به نظر می آید از انجا که این آیه(«أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً»كهف/9
) بیانگر نوعی اعجاب در داستان اصحاب کهف است که درباره امام حسین هم اتفاق خواهد افتاد . یعنی همانطور که رخداد اصحاب کهف نشان داد ظلم چه ها می کند و خداوند برای خاموش کردن ظلم ستمگران چه می کند ، لذا از زبان مبارک امام حسین علیه السلام صادر شده است تا نشان دهد خداوند در پایان ماجرا چگونه ظالمین را از بین خواهد برد . شاید هم علت دیگرش این باشد که با توجه به پایان داستان کهف و پیروزی آنها( مردان آنجلس ) ، امام این آیه را خوانده تا پروزی نهایی خود را به گوش آنان که اهل درک هستند برساند ، کما آنکه این چنین هم شد و امام حسین علیه السلام نامش به خیر ماندگار شد .

روضة الشهداء ملا حسين كاشفي به اين مطلب اشاره مي‎كند و مي‎نويسد: وقتي كاروان اسراء به همراه سرها در حاليكه بر روي نيزه‎ها حمل مي‎شدند و به طرف شام برده مي‎شدند، در بين راه يك مردي يهودي بنام يحيي حرّاني به استقبال اين كاروان آمد، ناگاه چشمش به سري افتاد كه لبهاي وي به هم مي‎خورد. مي‎گويد راوي كه اين يهودي گفت من نزديكتر رفتم و گوش فرا داشتم كه اين كلمات را شنيدم :وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ»شعراء/227
يحيي از مشاهدة اين جريان متعجّب شد و پرسيد اين سر كيست؟ گفتند: آن سر حسين بن علي كه مادرش فاطمه دختر پيامبر محمد مصطفي مي‎باشد و در اين زمان كه يحيي اين جريان را ديد مسلمان شد.

نظر شهید مطهری درباره کتاب روضه الشهدا
تاب معروفی است به نام " روضة الشهداء " که نویسنده آن ملاحسین کاشفی است. حاجی نوری می گوید این داستان زعفر جنی و عروسی قاسم اول بار در کتاب این مرد نوشته شده و من این کتاب را ندیده بودم و خیال می کردم در آن یکی دو تا از این حرفهاست. بعد که این کتاب را که به فارسی هم هست و تقریبا 500 سال پیش تألیف شده است،... ملاحسین مرد ملا و باسوادی بوده و کتابهائی هم دارد و صاحب انوار سهیلی است.
تاریخش را که می خوانیم معلوم نیست شیعه بوده یا سنی و اساسا مرد بوقلمون صفتی بوده است. بین شیعه ها که می رفته، خودش را شیعه صددرصد و مسلم معرفی می کرده و بین سنیها که می رفته خودش را حنفی نشان می داده است. اهل سبزوار است و سبزوار مرکز تشیع بوده است و مردم هم متعصب در تشیع. در سبزوار شیعه صددرصد بوده و گاهی که به هرات می رفته (شوهر خواهر و یا باجناق عبدالرحمن جامی بوده است) در آنجا سنی بوده و به روش اهل تسنن. واعظ هم بوده ولی تا در سبزوار بود ذکر مصیبت می کرد. و وفاتش در حدود 910 بوده است یعنی در اوایل قرن دهم یا اواخر قرن نهم. اولین کتابی که در مرثیه به فارسی نوشته شده، همین کتاب است که در پانصد سال پیش نوشته شده است. قبل از این کتاب، مردم به منابع اصلی مراجعه می کردند.

شیخ مفید رضوان الله علیه "ارشاد" را نوشته است و چقدر متقن نوشته است. ما اگر به " ارشاد " شیخ مفید خودمان مراجعه کنیم، احتیاج بجای دیگر نداریم. از اهل تسنن، طبری نوشته، ابن اثیر نوشته، یعقوبی و ابن عساکر و خوارزمی نوشته اند. من نمی دانم این بی انصاف چه کرده است! وقتی که این کتاب را خواندم دیدم حتی اسمها جعلی است! یعنی در اصحاب امام حسین علیه السلام اسمهایی را ذکر می کند که اصلا وجود نداشته اند، در میان دشمن هم اسمهایی را می گوید که همه جعلی است. داستانها را به شکل افسانه درآورده است.
این کتاب چون اولین کتابی است که به زبان فارسی نوشته شد، لذا مرثیه خوانها که اغلب بی سواد بودند و به کتابهای عربی مراجعه نمی کردند، همین کتاب را می گرفتند و در مجالس از رو می خواندند. اینست که امروز مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام را روضه خوانی می گوئیم.
در زمان امام حسین علیه السلام و حضرت صادق علیه السلام و امام حسن عسکری علیه السلام اصطلاح روضه خوانی رایج نبوده و بعد، در زمان سید مرتضی و خواجه نصیرالدین طوسی هم روضه خوانی نمی گفته اند. از پانصد سال پیش به این طرف اسمش روضه خوانی شده، روضه خوانی یعنی خواندن کتاب روضة الشهداء، یعنی خواندن همان کتاب دروغ. از وقتی که این کتاب بدست مردم افتاد، کسی تاریخ واقعی امام حسین علیه السلام را مطالعه نکرد.
لطفا دقت کنید.

جناب گلابی مطلبی که از روضه الشهدا نقل کردید اگه امکان داره توی منابع معتبر بگردید ببینید اسامی همینه یا نه؟

سر مبارک را بر چوبی نصب کرده و مردم به نوری که از سر به آسمان ساطع بود، نگاه می کردند که این آیه را تلاوت فرمود: "و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون"
مناقب، ابن ‏شهراشوب ، ج 2 ، ص 188.

سلمه بن کهیل از سر مبارک شنید که بر نیزه می خواند:
"فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم" بقره/137
اسرار الشهادة ، ص 488.

وقتی یزید در پی اعتراض سفیر روم به ظلم رفته بر اباعبدالله ، دستور به کشتن او داد ، سر مبارک با صدای بلند فرمود: "لا حول و لا قوه الا بالله"
مقتل العوالم ، ص 151.

"وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلاَ تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ"نحل/127

و صبر کن و صیر تو مگر به مدد الهی و به خاطر خدا نیست؛و بر انها اندوهگین مباش و از مکر هایی که می کنند،قلبت آزرده نباشد!

والذین آمنوا اشد حبا لله بقره/165

و کسانی که ایمان آورده اند،شدید ترین محبت ها را نسبت به پروردگار خود دارند.

فَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخْرِجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُواْ وَقُتِلُواْ لأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ ثَوَابًا مِّن عِندِ اللّهِ وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ/آل عمران 195

پس كسانى كه هجرت كرده و از خانه‏هاى خود رانده شده و در راه من آزار ديده و جنگيده و كشته شده‏اند بديهايشان را از آنان مى‏زدايم و آنان را در باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است درمى‏آورم [اين] پاداشى است از جانب خدا و پاداش نيكو نزد خداست.

کاش به عنوان این صفحه میشد
"ذکر نیزه ، بیانات امام حسین بر سر نی "
یا یه همچین چیزی
که ملت بفهمن چیه و همه بخوننش

نوشته اصلی توسط سائل الزهرا نمایش پست اصلی

کاش به عنوان این صفحه میشد
"ذکر نیزه ، بیانات امام حسین بر سر نی "
یا یه همچین چیزی
که ملت بفهمن چیه و همه بخوننش

بعضی از آیات،آیاتی هستن که در درمورد امام حسینه.

الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ کَفى‏ بِاللَّهِ حَسيباًاحزاب/39

کسانی که رسالت ها و پیام های خدا را ( به مردم ) می رسانند و از او می ترسند و از احدی جز او نمی ترسند ، و خدا در حسابرسی ( باطن و عمل های خارج آنها ) کافی است.

امام حسین (ع) فرمودند:
سپاس ویژه الله و آنچه مشیت الله است و نیرویی به کار ناید جز به وسیله الله و صلوات خدا بر رسولش. مرگی که سرنوشت فرزندان آدم شده ، چنان برازنده و زیباست که گردنبند جواهر در گردن دختران جوان ، چنان به دیدار گذشتگانم واله وشیفته ام که یعقوب مشتاق دیدار یوسف بود.

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْاَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاهٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَهٍ الزُّجَاجَهُ کَاَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَهٍ مُّبَارَکَهٍ زَیْتُونِهٍ لَّا شَرْقِیَّهٍ وَلَا غَرْبِیَّهٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَی نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْاَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌنور/35

خداوند نور آسمانها و زمين است; مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مى‏شود كه از درخت پربركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى; (روغنش آنچنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود; نورى است بر فراز نورى; و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مى‏كند، و خداوند به هر چيزى داناست.

الهم الرزقنا حرم کربلا]