موضوع: ایستاده در غبار

توضیح : فیلم رو حدوداً 4-3 ماه پیش دیدم و امیدورام همه چی یادم مونده باشه و چیزی رو جا نندازم . (اگه چیزی بعداً یادم اومد به همین اضافه میکنم یا پست جدید میزارم)
گذاشتم الان مطلب رو بنویسم که فیلم اکران شده باشه که هم چیزی از فیلم لو نره (به قول ما خارجیا ، متن Spoiler نداشته باشه) و هم کسی با خوندن متن با پیش داوری نره سراغ فیلم . (پس اگه فیلم رو ندیدین و قصد دیدنش رو دارین این متن رو نخونین)


ایده ی بدون دیالوگ بودن فیلم خیلی خوب از کار در اومده بود . اینکه به جز چند دیالوگِ بعضاً نامفهوم تو سکانس های شلوغ ، همه ی صدای فیلم وُیس اُور باشه و فقط چند صحنه ، از صحبت های ضبط شده ی حاج احمد (پای بی سیم یا صحبت با مردم یا نیروها) استفاده بشه جالب و هوشمندانه بود .

طراحی صحنه و لباس و فیلمبرداری عالی بود . عجیبه که با اینکه تو طراحی صحنه و لباس ، فیلم نامزد دریافت سیمرغ بوده این عنوان رو نگرفته . و عجیب تر از اون حتی نامزد نشدن فیلمبرداری فیلم تو جشنواره بود ! بیننده کاملاً وجود دوربین رو فراموش میکنه و فیلمبرداری بشدت به کمک فضای شبه مستند فیلم اومده .

فیلم 3 بخش کاملاً متفاوت داشت : 1- کودکی . 2- از بزرگسالی تا رفتن از مریوان به جبهه جنوب . 3- جبهه جنوب تا لبنان .
قسمت میانی فیلم (که بخش زیادی از زمان فیلم رو هم تشکیل میده) یعنی از شروع بزرگسالی حاج احمد تا خداحافظی توی مریوان عالی شده . اما متأسفانه دو بخش دیگه به اون خوبی در نیومده .
اگه کل فیلم به خوبی قسمت میانی فیلم بود بدون شک با یه شاهکار تو تاریخ سینمای جنگ و سینمای ایران طرف بودیم .

بخش کودکی بد نیست اما ناقص و الکن به نظر میرسه . برای بخش کودکی حاج احمد راهی برای بهتر شدن به ذهنم نمیرسه (شاید شخصیت پردازی بهتر و رفتن سراغ قسمت های جالب تر دوران کودکی ایشون) . ضمن اینکه به نظرم برای فرار از این موضوع هم نمیشد کار دیگه ای انجام داد . (تو این فیلم برای همراه کردن بیننده با شخصیت باید فیلم از کودکی شروع میشد و مثلاً شروع فیلم از بزرگسالی حاج احمد ، خیلی به اون قسمت هم لطمه میزد)
تو بخش سوم قسمت پادگان خوبه اما مثلاً کاش برای قسمت جبهه جنوب از کارهای مهمتری که حاج احمد انجام داده استفاده میشد .

در کل فیلم خوبی بود با یه یک سوم میانی بی نظیر ، اما کاش با بهتر بودن اون دو قسمت به یه شاهکار تبدیل میشد .