موضوع: سخنان دُرَر بار مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی

به نام خدا

وقتی حضرت رضا(ع) وارد نیشابور شدند، علما و شخصیت های سرشناس، هریک از حضرت (ع) تقاضا کردند مهمان آن ها شوند و به خانه ی آنها تشریف ببرند.
حضرت(ع) فرمودند: من افسار شتر را رها می کنم، درِ هر منزلی که شتر زانو زد و نشست من به آن جا می روم. یک پیرزن فقیر وقتی این را شنید به خود گفت: شاید شتر حضرت جلوی خانه ی من زانو بزند و حضرت(ع) به خانه ی من تشریف بیاورند، لذا خانه اش را آب و جارو کرد و سماورش را آتش کرد و به انتظار نشست. شتر حضرت(ع) جلوی خانه ی همین پیرزن زانو زد و حضرت(ع) مهمان او شدند.
قربان این شاید که از هزارها یقین بهتر است. این شاید مال محبّت است. محبّت چیست که شایدش از یقین بهتر است؟

به نام خدا

خداوند می فرماید: ادعونی استجب لکم، یعنی من را به خانه ی دلتان دعوت کنید من اجابت می کنم و در دل شما وارد می شوم. خدا و اهل بیت به زور متوسّل نمی شوند. خود فرد باید طالب باشد تا وارد دل او شوند.

به نام خدا

ادب و حیا درهای بسته را باز می کند و بی ادبی درهای باز را می بندد. با ادب بروی راه هست. بی ادب بروی راه بسته است.

به نام خدا

ائمه (علیهم السلام) آرزو دارند که ما با ادب باشیم و آزار نرسانیم، تا پهلوی ما بنشینند. اگر ما یک خورده با حیا و ادب باشیم، ائمه (علیهم السلام) خدا را توی ما می بینند. می بینی وقتی بچه ات نماز می خواند چقدر کیف می کنی. ائمه (علیهم السلام) که پدر حقیقی ما هستند چطور؟

به نام خدا

هر وقت دستت را پر دیدی یک فوت کف دستت بکن تا مطمئن شوی خالی است. اگر چیزی هم داری بذل و بخشش کن.

به نام خدا

پی بردن و اقرار به ضعف و عجز خود در راه خدا باعث گشایش راه ها می شود.

به نام خدا

مجالس ذکر اهل بیت حوض کوثر است، انسان را تمیز و سبک می کند. روضه ای از روضه های بهشت است.

به نام خدا

اگر همّ عمده ی ما آخرت باشد کفّه ی ترازوی آخرت ما سنگین می شود و پایین می رود. فامّا من ثقلت موازینه فهو فی عیشة راضیة: آن کس که کفّه ی عملش سنگین باشد در زندگی پسندیده ای خواهد بود. سعی کنید ولو کمی هم شده همّتان به آخرت بیشتر از دنیا باشد.

در "لا اله" هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن

در "الا" تشدید را محکم ادا کن تا اگر چیزی باقی مانده از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود.

آنگاه "الله" را بگو تا همه دلت را تصرف کند.

به نام خدا

هر جا غصّه دار شدی استغفار کن. استغفار امان انسان است. به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده ای ، اذیّتت کرده اند؟ گناهی کرده ای؟ بعضی وجود خودشان را گناه می دانند. شما می گویی چرا من درست کار نمی کنم ، او خودش را گناه می داند. محزون که شدی استغفار کن. چه غم خود را داشته باشی و چه غم مؤمنین را ، استغفار غم ها را از بین می برد. همان طور که وقتی خطا می کنی همه صدمه می خورند ، مثلاً وقتی چند نفر کفران نعمت می کنند به همه ضرر می رسد ؛ استغفار هم که می کنی به همه ماسوای خودت نفع می رسانی.
در حدیث است که هشت چیز شما دست خداست : موت و حیات، مرض و صحت، فقر و غنا، خواب و بیداری، چه چیزی می ماند که دست خودمان باشد؟

دوستان یه لطفی بفرمایند اگر امکانش براشون باشه منبع رو حتما درج بفرمایند ممنون میشیم!
با تشکر ویژه.

^ متشکرم
من باب این موضوع که شاید بخواهیم در جایی دیگر ذکر بکنیم بهتر هست که منبع موجود باشه تا مشکلی پیش نیاید.

هزار غم به دل صاحب خانه است که یکی به دل میهمان راه ندارد.
در زندگی، خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی.



+منبع:بچه های قلم

نوشته اصلی توسط مستاجر خدا نمایش پست اصلی

دوستان یه لطفی بفرمایند اگر امکانش براشون باشه منبع رو حتما درج بفرمایند ممنون میشیم!
با تشکر ویژه.

به نام خدا

سلام
مطالب رو از کتاب مصباح الهدی می نویسم.

به نام خدا

تا چشم کسی عادت به بدی ها و زشتی ها را دیدن داشته باشد خدا و اولیائش را که یک پارچه خوبی و زیبایی اند نمی تواند ببیند و باید چشم را از بدی و زشتی دیدن پاک کرد تا خوبان را دید.

به نام خدا

خیر در آن چیزی است که خداوند برای ما پیش می آورد.

به نام خدا

انّا لله و انّا الیه راجعون مثل رمز عبور است. همه ی غم ها را باطل می کند و همه ی راه بندان های به سوی خدا را باز می کند.

به نام الله...

حاج آقا دولابی فرمودند:
هر وقت تو زندگیت گیری پیش آمد و راه بندون شد , بدون خدا کرده , زود برو و با خودش خلوت کن و بگو , با من چه کار داشتی که راهم رو بستی؟

هر کس گرفتار است ,گرفتار یار است...