موضوع: حضور قلب در نماز

يا زهرا

سلام.خيلي اين موضوع برام مهمه و حس ضرورت مي كنم عميق!قصد زدنشششش هم داشتم ولي ..

سرا پا گوشم

يا زهرا

الان اذانه!
استارت بزن همين الان :)

يا زهرا

بسم الله

حضور قلب محال نيست ولي يه خورده مشكله .داريم كه امام علي (عليه السلام) مي فرمايند كه:

افضل اعمال ما اكرهت نفسك عليه

بهترين كارها ان است كه خود را بر ان وادار كني.

و اينم كاملا واضحه كه حضور قلب مراتب داره.نهايتش نديدن هيچي و حس حضور تام در محضر خداست.ولي خب!ما هم به اندازه خودمون تلاش مي كنيم و هيچ چيزي يه دفعه نميشه!

مراتب توجه وحضور چن مدلن:

1:مثلا شما فقط داري با خدا صحبت مي كني(لفظ عربي ميگي)،ولي معنيشو نمي فهمي!

2:مرتبه بعدي اينه كه هم صحبت كني هم حواست به معني اون چه كه داري مي گي هم باشه!

3:از اسرار و حقيقت ذكر ها و اينكه مثلا حمد چيه و مفهموش چيه با خبر باشي تا بفهمي داري با خدا چي ميگي

4:اين مرحله همون جمع قبلي ها با همه ولي فرقش اين جاست كه بايد اينا تو ذات هم نفوذ كرده باشه و به مرحله يقين و ايمان كامل برسي

5: ومرتبه اخر كشف و شهوده!اين مرحله ديگه حضور قلب به عبادت نيست،بلكه حضور قلب به معبوده
تو اين مرحله نه به خودت ،نه به كارات و حركاتت ،به هيچي اهميت نميدي.البته اينم تو ادمايي كه سالك هستن باز مراتبش فرق مي كنه

حالا تا اينجا باشه ببينيم كدوم مرحله ايم؟كجاييم و چه كاره ايم و نقطه اغازمون بايد از كجا باشه و اينكه بفهميم و باور كنيم حضور قلب حتما قابل كسبه تا برسيم به علت هاي حواس پرتي!

اينارو با مطالعه ميگم خدمتتون (كتاب تو اين زمينه زياده ولي ايني كه الان دارم مي خونمنوشته علي اصغر عزيزي تهراني هست )

3:از اسرار و حقيقت ذكر ها و اينكه مثلا حمد چيه و مفهموش چيه با خبر باشي تا بفهمي داري با خدا چي ميگي

به نظر من این خیلیی تاثیر داره خیلییی
حضور قلبم که جا خودش رو داره

يا زهرا


% اين برا كسايي كه مرحله اول هستند

حضرت امام خميني ـ قدّس سره ـ از قول مرحوم شاه آبادي ـ قدّس سره ـ نقل مي كند:

«مثل اين نحوه، به اين صورت است كه يكي، قصيده در مدح كسي بگويد و به طفلي كه معاني آن را نمي فهمد بدهد كه در محضر او بخواند و به طفل بفهماند كه اين قصيده در مدح اين شخص است، البته آن طفل كه قصيده را مي خواند اجمالا مي داند ثناي ممدوح را مي كند، اگر چه كيفيت آن را نمي داند».

يا زهرا

مرحله دومي ها :

امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد:

«من صلّي ركعتين يعلمُ ما يقولُ فيهِما. انصرَفَ و ليسَ بَينَهُ و بينَ الله ذنبٌ إلّا غفرَلَهُ؛

هر كس دو ركعت نماز بخواند در صورتي كه بداند چه مي گويد، از نماز فارغ مي شود در حالي كه بين او و خداوند گناهي نيست، مگر اين كه خداوند آنها را مي بخشد».

در اين مرحله، قلب تابع زبان است.

يا زهرا

يكي از چيزايي كه باعث ميشه ادم تو نماز حواسش به اين ور و اونور پرت بشه هرزگي رفتنه قوه خيالشه!

اصلا قوه خيال چيه و چي كار مي كنه؟! ايا فقط كسايي كه نماز مي خونن دچارش ميشن؟

خداوند يه نيرو رو در اختيار بشر قرار داده كه بهش ميگن:قوه خيال !!!

قوه خيال كارش اينه كه ذهن ادم رو بدون هيچ مقدمه اي و با يه بي نظمي خاص تو موضوعات جزئي غرق كنه و هي از يه شاخه به يه شاخه ديگه ببره!
مثلا شما الان دارين به اتفاقي كه صبح تو دانشگاتون براتون افتاده فكر مي كنيد بعد از اون يه هو ياد ملاقاتي كه عصر با دوستتون داريد مي افتيد.
يكي از خاصيت هاي قوه خيال اينه كه خيلي متحركه و مي تونه حتي تو چند ثانيه كم،هزاران خاطره و مسئله رو كه ممكنه حتي به هم ارتباط نداشته باشن به هم وصل كنه!

امام خميني مي فرمايند كه:
يکي هرزه گري و فرار بودن طاير خيال است؛ زيرا که خيال قوه اي است بسيار فرار که دائما از شاخه اي به شاخه اي آويزد... و اين مربوط به حب دنيا و توجه به امور دنيه و مال و منال دنيوي نيست، بلکه فرار بودن خيال خود مصيبتي است که تارک دنيا نيز به آن مبتلا است...

http://www.rasekhoon.net/article/Show-35458.aspx

يا زهرا

اونچه كه به خاطر (ذهن) ادم مياد و ميگذره و دلشو مشغول مي كنه دو مدله :

* مدل اول فكر هايي هست كه ادم با اختيار انجام ميده و اراده پشتش خوابيده حالا ممكنه اين فكر خوب شايدم بد باشه

**فكرهايي كه خيال محض هستن و تصوره.كه ممكنه فاسد و يا پسنديده باشه.

خيال هايي كه تو نماز سراغ ما مياد انواعشون مختلفه:

# مدل اول اينه كه انچه كه به ذهن خطور مي كنه و ممكنه كار خيري هم باشه:تصور اينكه بعد از نماز چه جوري سخنراني كنه يا با فلان بزرگ چه طوري گفت و گو كنه

# اين مدل خيال بر كار شر هست: كلاه گذاشتن سر كسي مثلا ..

#اين ديگه واقعا خيالاته مثبته ،اونم تو نماز :پولدار بشم به فقرا كمك كنم...
# خيالات منفي و ناپسند: اينكه لذت يه گناه و چگونگي اون رو بياره و باهاش دلش رو خوش كنه!

يا زهرا

براي تحقق اين امر كه ادمي تو نماز حواسش فقط به خدا باشه خيلي عوامل مي تونن تاثير بذارن كه بايد يك به يك باهاشون برخورد كرد.
يكي از چيزايي كه ما نبايد يادمون بره اينه كه كارايي كه ما خارج از نماز هم انجام ميديم در تمركز و حس توجه اي كه مي خوايم به خدا پيدا كنيم تاثير ميذاره.يعني اين نيست كه ما وايسيم برا نماز بعد به تمام قوه وجوديمون فشار بيايريم تا عزمشو برا تمكر بيشتر جزم كنه!
زمينه هاي تمركز خارجي با دروني (داخل نماز )با هم در تعامل هستن!

فعلا عوامل بيروني:

اولينش اين بود كه خيال ما خيلي پراكنده هست و بايد طوري تربيتش كنيم تا تو مشت ما باش!

مثلا در خارج نماز بايد تمرين و ممارست داشته باشيم كه اين قوه تخيل رو به امر خاصي تمركز بديم و دائما راقبت كنيم كه به جاي ديگه اي نره.اين كار ارام ارام باعث تمركز بيشتر شما ميشه.

يا زهرا

مي تونيم از عوامل كنترل كننده اي استفاده كنيم كه تغذيه يمناسبي برا اين قوا باشه برا اين كار بايد ذهن متمركز به امور پسنديده بشه مثل:

ياد خدا بودن

نيت اين كه هر كاري كه مي كنم فقط براي خداست

فكر كردن به مسائل علمي و اعتقادي(مبدا و معاد)

تفكر راجع به وظايف انساني و عملي(كسب اخلاق حسنه و رفتار انساني)

مراقبت بر اعمال خود كه چقدر مطابق عقل،شرع و رضاي خداونده

ياد اوري گذرگاه بودن دنيا و مسافر بودن خود

دقت و انديشيدن در عجايب خلقت و اثار نظم و قدرت پروردگار

اين ها منافاتي با كارايي كه ما تو روز انجام ميديم نداره!و مزاحمت و سختي ايجاد نميكنهو يادمون نره كه همون كار و تلاشي هم كه روزانه انجام ميديم اگه هدف ونيت الهي باشه جهت دهي و فلش هدايت رئ از دنيا به سمت اخرت مي بره.

يا زهرا

يكي از روش ها "تصميم بر مخالفت است"

يعني وقتي وا ميستي برا نماز تصمميم مي گيري كه خيال خودت رو به نماز و معني هاش متمركز كني!اگه هم كنترل از دستت خارج شد،دوباره برش گردوني!

امام خميني (ره) در علاج اين دو مانع باطني، يعني هرزه گري خيال و حب دنيا راه هايي معرفي مي کند:
« بدان که هر يک از قواي ظاهره و باطنه ي نفس قابل تعليم و تربيت است با ارتباض مخصوص؛ مثلا چشم انسان قادر نيست که به يک نقطه معينه يا در نور شديد، مثل نور عين شمس، مدتي طولاني نگاه کند بدون به هم خوردن پلکهاي آن، ولي اگر انسان چشم را تربيت کند چنانچه بعضي از اصحاب رياضيات باطنه براي مقاصدي عمل مي کنند، ممکن است چند ساعت متمادي در قرص آفتاب نظر را بدوزد بدون آن که چشم به هم بخورد يا خستگي پيدا کند... و از قوايي که قابل تربيت است قوه ي خيال و قوه ي واهمه است... و طريق عمده ي رام نمودن آن عمل به خلاف است و آن چنان است که انسان در وقت نماز خود را مهيا کند که حفظ خيال در نماز کند و آن را حبس در عمل نمايد و به مجرد اين که بخواهداز چنگ انسان فرار کند، آن ر ا استرجاع نمايد... و اين در اول امر کاري صعب به نظر مي آيد، ولي پس از مدتي عمل و دقت و علاج حتما رام مي شود...»

يا زهرا

^خيلي عالي بود!
اين كار هم صبر مي خواد هم توكل!
اين سلام اول نماز رو خيلي مي پسندم و كمك مي كنه فقط يه نكته داره كه بعضي چيزا بنا به عادت ميره تو ضمير نا خوداگاهت!اين خوبه ولي نبايد يه مدل بشه كه عادي شدن ها تاثير خودشون رو از دست بدن.

یا زهرا


گفت: حاج آقا! من شنیدم اگه شخصی در نماز متوجه بشه که کسی در حال دزدیدن کفشش هست، می*تونه نماز را بشکنه و برود کفشش را بگیرد؛درسته حاج آقا؟!

شیخ گفت: درسته آقا.

نمازی که در آن حواست به کفشت است، اصلاً باید شکست!

+

نوشته اصلی توسط زنگ خدا نمایش پست اصلی

سلام .نماز بلندترين فريادهاست و قامت ما به بلنداي نماز است يعني قدرت ما را بايد در نمازمان جست . نمازمان را چه چوري ميخونيم ؟ ......

پس قدوقامت ما ازمورچه هم كوتاهتره خيلي كوتاهتر اصلاقد و قامت داريم ؟

(باور کنید حقیقت داره) یه جانباز میگفت بعد یه عملیات هواد سرد و بارونی . . قبله رو نمیدونستم کدوم طرفه . یه ترکشم خورده بودم خونی و ..وضو هم نداشتم .داشت هوا روشن میشد .روی زمین هم دراز کش .
با گل وضو کرفتم و خوابیده رو به زمین نماز رو بدون سجده و رکوع و ... خوندم . سالها از از اون نماز میگذره همه عمرم رو با این نماز عوض نمیکنم. شاید دلخوشیم تو اون دنیا این نمازه . اینم باور کنید

نوشته اصلی توسط مشكات نياز نمایش پست اصلی

یا زهرا


گفت: حاج آقا! من شنیدم اگه شخصی در نماز متوجه بشه که کسی در حال دزدیدن کفشش هست، می*تونه نماز را بشکنه و برود کفشش را بگیرد؛درسته حاج آقا؟!

شیخ گفت: درسته آقا.

نمازی که در آن حواست به کفشت است، اصلاً باید شکست!

+

من اینو اینجور شنیده بودم .

گفت: حاج آقا! من شنیدم اگه شخصی در نماز متوجه بشه که کسی در حال دزدیدن کفشش هست، می*تونه نماز را بشکنه؛درسته
حاج اقا میگه کفشش چقدر ارزش داشته . شخص میگه 2 ریال .
حاج اقا . خوب کرده شکسته چون نمازش 1 ریال هم ارزش نداشته

سلام
یکی دو سال پیش تو حرم رفتم وضوخونه کنار حرم. یه خانمی را دیدم قدم میزدن و آرام آرام جوراب می پوشیدن و ذکر می گفتن.
نمی دونم چطور شد که خادمی که اونجا بودن گفتن این خانم نزدیک نیم ساعته دارن وضو می گیرن. یعنی آرام آرام آماده وضو شدن و ذکر گفتن و تمام مستحبات وضو را می گفتن و کم کم وضو گرفتن و ...
تعجب کردم. متاسفانه حتی نمی دونستم وضو مستحبات اینچنین داره!
امروز یه بزرگواری داشت منو برا درس راهنمایی می کرد, گفت مثل نماز خوندن!
اگه در حالیکه مشغول کار و مشغله های مختلف زندگی هستی, تندی بری سر نماز, معلومه که فکرت میره سراغ همون افکار و مشغله ها.
برای حضور قلب در نماز , باید زمان وضو خودتو آماده کنی. یعنی با ذکر و آرامشی که موقع وضو به قلبت می رسه, آماده حضور در نماز میشی.
نه مثل من که چشم بر هم زدنی وضو می گیرم!!!
به نظرم حتی پهن کردن سجاده و تغییر لباس برا نماز و ... هم کمک می کنه تو این موضوع.
التماس دعا